Pomimo tego, iż przepisy Ordynacji podatkowej dotyczące raportowania schematów podatkowych (tzw. MDR) obowiązują od 1 stycznia 2019 r., dopiero w dniu 11 lipca 2024r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał pierwszą interpretację w tym zakresie (por. interpretacja o sygn. 0111-KDIB2-1.4017.3.2019.22.S/JS/MR/K).

Wniosek w tej sprawie wpłynął do organu interpretacyjnego w dniu 25 kwietnia 2019r.

Organ odmówił jednak wydania interpretacji indywidualnej twierdząc, że w świetle art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej interpretacje mogą dotyczyć wyłącznie przepisów materialnych prawa podatkowego, a regulacje o MDR mają charakter proceduralny.

Podejście takie Dyrektor KIS stosował konsekwentnie w sprawie wszystkich wniosków dotyczących przepisów o MDR.

Pomimo podważenia takiego poglądu przez sądy administracyjne oraz wskazanie w wyrokach NSA na obowiązek wydania interpretacji przez organ, Dyrektor KIS ponownie uchylał się od zajęcia stanowiska poprzez zadawanie wnioskodawcom dodatkowych pytań dotyczących stanu faktycznego oraz uznawanie, że odpowiedzi są niewystarczające, by interpretację wydać.

Wnioskodawca, chcąc uzyskać interpretacje, ponownie skarżył zatem wydane przez organ postanowienie.

Sprawa znów trafiała do WSA, a następnie NSA.

Ostatecznie Dyrektor KIS, niejako przymuszony wyrokiem NSA, wydał w dniu 11 lipca br. interpretację indywidualną.

Dotyczy ona oceny występowania jednej z tzw. ogólnych cech rozpoznawczych (wskazanej w art. 86a § 1 pkt 6 lit. f Ordynacji podatkowej) w sytuacji, w której wnioskodawca, wypłacając należność na rzecz kontrahenta zagranicznego, nie pobiera tzw. podatku u źródła z uwagi na zastosowanie postanowień właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.