Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego krajowa sankcja VAT w wysokości 30% jest niezgodna z dyrektywą unijną 2006/112/WE.

Sprawa dotyczyła spółki, która nie opłaciła należności wynikających z faktur VAT w terminie 90 dni i nie dokonała korekty odliczonego podatku VAT wynikającego z nieuregulowanych faktur. Spółka złożyła korektę deklaracji VAT-7 po zakończeniu kontroli podatkowej przeprowadzonej w zakresie podatku VAT.

Naczelnik urzędu celno skarbowego wobec stwierdzonych uchybień wymierzył spółce dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 30% kwoty zawyżenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, stosownie do art. 112b ust. 1 pkt 1 lit. d ustawy o VAT.

Zdaniem WSA naczelnik organ podatkowy orzekając o 30% sankcji jest zobowiązany do obiektowej i wszechstronnej oceny sprawy. WSA stwierdził, że nieprawidłowe jest stanowisko organów podatkowych, że ustalenie sankcji, przewidzianej w art. 112b ustawy o VAT jest obligatoryjne każdorazowo w sytuacji stwierdzenia przez organ podatkowy wymienionych w tym przepisie nieprawidłowości w rozliczeniu podatku, a więc bez względu na charakter i wagę uchybień zawartych w deklaracji oraz bez względu na fakt złożenia korekty deklaracji uwzględniającej w całości stwierdzone w toku kontroli nieprawidłowości, a także bez względu na brak okoliczności wskazujących, że błąd ten stanowił oszustwo oraz niezależnie od tego, że wpływy Skarbu Państwa nie uległy uszczupleniu, należny bowiem podatek VAT został odprowadzony do Skarbu Państwa.

WSA wskazał, że organ podatkowy jest zobowiązany wziąć pod uwagę, że stwierdzone w toku kontroli podatkowej nieprawidłowości zostały uwzględnione w całości w złożonej przez Spółce korekcie deklaracji podatkowej, co oznacza, że nie miało miejsce uszczuplenie budżetu Skarbu Państwa.

Źródło: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 16 lipca 2021 r.,sygn. akt: I SA/Lu 208/21 - link do wyroku.