Możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.
Zatem, aby podatnik mógł opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0%, musi posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT. W praktyce najczęściej będzie to komunikat IE-599.
W zakresie obowiązków dokumentacyjnych przy eksporcie towarów warto zwrócić uwagę na interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 2 grudnia 2022 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.408.2022.2.KK.
Jak wynika z przedstawionego tam stanu faktycznego wnioskodawca dokonuje i będzie dokonywać dostaw swoich produktów gotowych do Klienta mającego siedzibę w Wielkiej Brytanii. Zgodnie z obowiązującym i przyjętym modelem sprzedaży, dostawa towarów wykonywana przez podatnika na rzecz Klienta, odbywa się i ma się odbywać w oparciu o warunki Incoterms FCA. Wysyłka towarów rozpoczyna się/ma rozpoczynać się w magazynie Spółki położonym w Polsce.
Z okoliczności sprawy wynika, że towary są wydawane przez Spółkę wyznaczonemu oraz opłaconemu przez Klienta przewoźnikowi. Towary są i będą wydawane na paletach i kontenerach oznaczonych numerami. Przy wydaniu towarów, wnioskodawca dołącza do przesyłki dokumenty CMR, Packing Slip, Bill of Loading, etykiety zbiorcze fizycznie na paletach. Co istotne dokumenty te zawierają i będą zawierać specyfikację wysyłanych towarów, w tym numer każdej wysyłanej palety i kontenera. Przewoźnik dokonuje i będzie dokonywał odprawy celnej towarów (tj. odprawy eksportowej) w imieniu Wnioskodawcy, tj. używając numeru EORI Spółki. Do odprawy celnej przewoźnikowi dostarczane są faktury oraz informacje dotyczące ilości wysyłanego produktu, numer wysyłki (nadawany przez dostawcę), numer BSN (nadawany przez Klienta), tłumaczenie do odprawy (opis oraz community code).
Organ interpretacyjny w dokonanej wykładni nawiązał do orzeczeń TSUE (w sprawie C-275/18) oraz orzeczeń NSA (wyroki z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1304/13, z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 828/12, czy z dnia 20 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 825/17) wskazując, że dla uznania - na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - danej dostawy towarów za eksport i w konsekwencji zastosowania stawki podatku 0% niezbędne jest potwierdzenie przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej i posiadanie przez Podatnika takiego potwierdzenia. W oparciu o orzeczenie TSUE zaakcentowano, że dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna).
Z kolei w oparciu o orzecznictwo krajowych sądów administracyjnych Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zaakcentował, że jeśli okoliczność wywozu poza UE zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego, gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał zatem, że wnioskodawca posiada i będzie posiadać dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Nie są to wprawdzie dokumenty literalnie wymienione w art. 41 ust. 6a ustawy, jednak nie stanowi to przeszkody w uznaniu, że spełnione zostały/zostaną przesłanki w zakresie dokumentowania wywozu, pozwalające na uznanie, że w analizowanej sprawie doszło/dojdzie do eksportu pośredniego towarów do nabywcy spoza Unii Europejskiej.
Na podstawie powyższego rozstrzygnięcia można wskazać, że wypełnienie przesłanek formalnych uprawniający do zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów w postaci obowiązku dokumentacyjnego powinno przede wszystkim umożliwiać ustalenie dokonania wywozu towaru poza terytorium UE przy czym posiłkując się wskazaniami DKIS w interpretacji z dnia 02.12.2022 r. dokumentacja ta również powinna umożliwiać identyfikację towarów wydanych z magazynu podatnika do Klienta spoza terytorium UE, ustalenie tożsamość i ilość towaru będącego przedmiotem dostawy i jego wywozu do klienta.
