W dniu 19 grudnia 2018 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał wyrok w sprawie C-552/17 (Alpenchalets Resorts GmbH przeciwko Finanzamt München Abteilung Körperschaften).

Z pytaniem prejudycjalnym wystąpił federalny trybunał finansowy w Niemczech, który rozpatrywał sprawę dotyczącą stawki VAT w sytuacji zakwaterowania w obiektach wypoczynkowych wynajmowanych od innych podatników.

Sprawa dotyczyła spółki, która wynajmowała od właścicieli domy w Niemczech, Austrii i we Włoszech, aby następnie udostępniać je turystom. Firma oprócz zakwaterowania świadczyła również dodatkowe usługi sprzątania mieszkania, a także w niektórych wypadkach usługę prania i dostawy pieczywa. Uznając, że świadczy w ten sposób usługę turystyczną, spółka rozliczyła daninę od swojej marży według standardowej stawki VAT. Później doszła jednak do wniosku, że miała prawo do stawki preferencyjnej i próbowała skorygować rozliczenia. Wniosek został oddalony przez urząd skarbowy, który wskazał, że zgodnie z unijną dyrektywą VAT usługi turystyczne rozliczane w procedurze marży nie mogą korzystać z obniżonej stawki.

Trybunał finansowy w Niemczech sformułował pytania dotyczące tego, czy spółka ma prawo do rozliczania marży oraz czy może opłacać podatek według obniżonej stawki.

W odpowiedzi TSUE przypomniał swoje liczne wyroki, m.in. z 6 października 2005 r. (sygn. akt C-291/03) i z 12 listopada 1992 r. (sygn. akt C-163/91), z których wynika, że usługi zakwaterowania świadczone przez podatników z branży turystycznej mogą być objęte procedurą marży także wtedy, gdy podatnik świadczy przy tej okazji dodatkowe usługi.

Trybunał zgodził się z niemieckim fiskusem wskazując, że biuro podróży nie może płacić podatku według obniżonej stawki. Taka preferencja dotyczy jedynie usług, o których mowa w załączniku nr 3 do unijnej dyrektywy VAT, który nie wymienia zakwaterowania w obiektach wypoczynkowych świadczonego przez firmy z branży turystycznej.

Z wydanego orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika więc, iż firma turystyczna, która podnajmuje cudze nieruchomości turystom i przy tej okazji świadczy im dodatkowe usługi, może rozliczyć podatek jedynie od marży. Nie może jednak zapłacić daniny według obniżonej stawki.