Wynajem mieszkania firmie dla jej pracowników jednak z VAT

Szczegóły

Taka teza wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 lutego 2019 roku (sygn. 0115-KDIT1-1.4012.889.2018.1.JP).

Z wnioskiem o wydanie interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania usług najmu lokalu mieszkalnego świadczonych na rzecz firmy wystąpiła osoba fizyczna, nieprowadzącą działalności gospodarczej. Z wniosku wynikało, iż podpisała ona umowę z firmą X. na wynajem lokalu dla celów mieszkaniowych. Firma ta udostępnia te mieszkania swoim pracownikom.

We wniosku sformułowano pytanie, czy usługa wynajmu lokalu mieszkalnego będzie zwolniona od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, a jeśli nie, to jaką stawką VAT należy ją opodatkować.

W przedstawionym przez wnioskodawcę stanie faktycznym podano, iż umowa została zawarta na czas nieokreślony. Najemca opłaca co miesiąc kwotę czynszu w wysokości określonej stawki pomnożonej przez ilość osób zamieszkujących w danym miesiącu w mieszkaniu. Wnioskodawca jako wynajmujący zapewnia wszystkie media m.in. wodę, prąd, ogrzewanie, internet i śmieci. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. W listopadzie 2018 roku Wnioskodawca przekroczył limit zwolnienia od VAT, w związku z czym zarejestrował się jako podatnik podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, najem dotyczy najmu dla celów mieszkaniowych i można skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

W wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 8 lutego 2019 roku (sygn. 0115-KDIT1-1.4012.889.2018.1.JP) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (DKIS) stwierdził, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Odnosząc okoliczności przedstawione we wniosku do obowiązującego stanu prawnego DKIS stwierdził, że w analizowanej sprawie usługa wynajmu świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz firmy X. nie realizuje celu mieszkaniowego, bowiem bezpośrednim celem w tym przypadku nie jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych najemcy, lecz realizacja przez niego celu gospodarczego, w tym zarobkowego. Dopiero zakwaterowani w lokalu przez firmę pracownicy będą realizowali cel mieszkaniowy.

DKIS uznał zatem, że Wnioskodawca nie spełnia przesłanek do zastosowania zwolnienia wynikającego z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Wskazał także, że skoro zarówno zastosowanie zwolnienia, jak i stawki preferencyjnej jest wykluczone, wynajem lokalu mieszkalnego na rzecz firmy X., jako wynajem na celach jej działalności gospodarczej, winien być opodatkowany według stawki podstawowej tj. 23%.