Podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na zakup artykułów spożywczych udostępnianych do konsumpcji pracownikom oraz kontrahentom. Potwierdza to m.in. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 stycznia 2019 r., 0111-KDIB1-2.4010.511.2018.1.MS.
Z wnioskiem o wydanie interpretacji w tej sprawie wystąpiła spółka wskazując, że zakupuje następujące produkty:
Grupa 1: owoce, np: jabłka, banany, cytryny, gruszki, kiwi, owoce sezonowe takie jak arbuz, śliwka, truskawki, winogrono;
Grupa 2: bakalie: orzechy nerkowca, migdały, śliwki suszone, rodzynki;
Grupa 3: napoje kolorowe takie jak: soki do herbaty, soki kolorowe w kartonach, napoje gazowane takie jak coca-cola, pepsi, sprite, lipton ice tea;
Grupa 4: słodycze, np: cukierki, czekoladki (np. Malaga, Kasztanki), orzeszki, paluszki, krakersy, chipsy;
Grupa 5: gotowe, ciepłe posiłki.
Produkty z Grupy 1 i 2 są kupowane na bieżąco, w zależności od potrzeb. Pozostają do dyspozycji wszystkich pracowników. Wystawiane są w kuchniach firmowych. Każdy z pracowników ma do nich swobodny dostęp i może się nimi posilić w przerwie. Produktami tym mogą się częstować również goście Spółki w osobach przedstawicieli kontrahentów Spółki.
Produkty z Grupy 3 są kupowane na bieżąco, w zależności od potrzeb. Podobnie jak produkty z Grupy 1 i 2 pozostają do dyspozycji wszystkich pracowników i są wystawiane w kuchniach firmowych. Produkty te służą również jako poczęstunek w czasie wewnętrznych narad, szkoleń pracowniczych, spotkań z klientami.
Produkty z Grupy 4 również kupowane są według bieżących potrzeb i pozostają do dyspozycji wszystkich pracowników i są wystawiane w kuchniach firmowych. Produkty te służą również jako poczęstunek w czasie wewnętrznych narad, szkoleń pracowniczych, spotkań z klientami.
Produkty z Grupy 5 są zamawiane w czasie wewnętrznych spotkań pracowniczych, warsztatów a także szkoleń tzw. lunch and learn, które odbywają się w czasie przerwy obiadowej i w której biorą udział wyłącznie pracownicy. Spotkania te dotyczą spraw służbowych. Produkty te, to zazwyczaj: pizza, tortilla, sushi roll, sałatka czy makaron (zwykle opisywane na fakturach zakupu, jako usługa gastronomiczna).
Wskazano, że celem ponoszonych wyżej wydatków jest dbałość o zdrowie i samopoczucie pracowników, co z kolei przekłada się na większą wydajność pracy i motywację pracowników. W konsekwencji może to wpłynąć na zwiększenie osiąganych przez Spółkę przychodów.
Organ interpretacyjny podzielił stanowisko wnioskodawcy, że wydatki na zakup artykułów spożywczych udostępnianych do konsumpcji zarówno pracownikom Spółki jak i jej kontrahentom zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
