W związku z odroczeniem wejścia w życie pakietu zmian „Slim VAT 3.0” najważniejsze zmiany w zakresie podatku od towarów i usług wejdą w życie od 01.04.2023 r., jednakże od początku 2023 r. zaczną obowiązywać regulacje dotyczące funkcjonowania grup VAT.
Z dniem 1 stycznia 2023 r. (pierwotnie miało to być od 1 lipca 2022 r.) umożliwione zostanie tworzenie tzw. grup VAT.
W ramach grup VAT powiązani finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie ze sobą podatnicy będą mogli wspólnie rozliczać podatek VAT.
Istotnym zagadnieniem związanym z funkcjonowaniem grup VAT jest kwestia ewidencji prowadzonej przez członków grupy VAT. W tym zakresie na stronie Rządowego Centrum Legislacji Minister Finansów opublikował projekt rozporządzenia wydawanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 109 ust. 11k ustawy o VAT, zgodnie z którą minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych zawartych w ewidencji, o której mowa w ust. 11g, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 11h, uwzględniając konieczność przeciwdziałania uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania przez grupę VAT, kontroli obowiązków grupy VAT przez organ podatkowy oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez członków grupy VAT tej ewidencji.
Wpisom w ewidencji podlegać będą dane o czynnościach dokonywanych przez członka grupy VAT na rzecz innego członka tej samej grupy VAT.
Projektowane rozporządzenie określa dane, które powinna zawierać ewidencja prowadzona przez członka grupy VAT, oraz sposób wykazywania danych w przesyłanej ewidencji. Rozporządzenie wejdzie w życie 01.07.2023.r.
Od 1 stycznia 2023r. na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2022 r. zmianie uległ zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług. Przedmiotowe rozporządzenie doprecyzowuje kwestie związane z obowiązkami deklaracyjnymi w związku z wejściem w życie zmian dot. grup VAT. (Dz. U. Poz. 2810)
Treść rozporządzenia wskazuje, że ewidencja powinna zawierać dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku należnego m.in. wysokość podstawy opodatkowania wynikającą z dokumentowanych fakturą czynności podlegających opodatkowaniu, a nie w odniesieniu do których istnieje obowiązek wystawienia przez podatnika faktury na podstawie przepisów ustawy, ponieważ np. zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy o VAT w przypadku czynności zwolnionych nie istnieje obowiązek wystawienia faktury, a w odniesieniu do faktury wystawionej pomimo braku obowiązku wystawienia istnieje obowiązek ujęcia jej w ewidencji. Tym samym podatnik ma obowiązek wykazać w ewidencji wszystkie wystawione faktury, z wyłączeniem faktur ujętych w ewidencji zgodnie z pkt 8 i pkt 9 lit. a Rozporządzenia MF, tj. np. paragonów fiskalnych uznanych za faktury uproszczone oraz biletów.
Rozporządzenia dokonuje również zmiany nomenklatury z „dokumentu wewnętrznego” na „dowód wewnętrzny”. Celowość tej zmiany podyktowana jest ujednoliceniem nazewnictwa z innymi przepisami podatkowymi m.in. przepisami o podatkowej księdze przychodów i rozchodów, ewidencji przychodu (przepisami o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne) i innych ewidencjach.
Przepisy wprowadzają również możliwość oznaczania - WSTO_EE wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, które w momencie rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium kraju, oraz świadczenie usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych, o których mowa w art. 28k ustawy, na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub miejsce pobytu na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku ujęcia tych transakcji na podstawie dokumentu zbiorczego, zaproponowano wykazywanie tych czynności w ewidencji odrębnie na podstawie dowodu wewnętrznego. Zgodnie z treścią uzasadnienia do projektu rozporządzenia zmiana ta ma na celu umożliwienie sprawowania nadzoru i kontroli nad limitem 42.000 zł, którego przekroczenie skutkuje zmianą miejsca opodatkowania transakcji nim objętych. W przypadku zdarzeń wykazywanych w ewidencji na podstawie dokumentów zbiorczych ujmowano je według daty ostatniego zdarzenia objętego tym dokumentem. Dotyczy to także podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy, którzy przesyłają ewidencję zgodnie z art. 109 ust. 3c ustawy za pierwszy i drugi miesiąc kwartału – podatnicy ci będą zobowiązani do ujmowania w ewidencji za każdy z tych miesięcy zdarzenia zgodnie z datą powstania obowiązku podatkowego, niezależnie od faktu, że rozliczenie kwartału nastąpi w deklaracji składanej razem z ewidencją w trzecim miesiącu kwartału.
Co istotne do rozliczeń za okresy rozliczeniowe przypadające przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe.
