Od 1 stycznia 2025 roku wchodzą w życie ważne dla przedsiębiorców zmiany w podatku od nieruchomości. Zaproponowane zmiany są skutkiem dwóch orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego z 2023 r. stwierdzających niekonstytucyjność przepisów w obecnym kształcie w zakresie opodatkowania budowli i budynków. Od 1 stycznia 2025 roku wszystkie obiekty takie jak budynek, budowla, obiekt budowlany, roboty budowlane, trwałe związanie z gruntem na potrzeby opodatkowania podatkiem od nieruchomości będą zdefiniowane w Ustawie o podatkach i opłatach lokalnych.

Kluczowa zmiana w definicji „budynku” dotyczy elementu wyłączenia grupy obiektów spod definicji budynku, tj. w praktyce z reżimu opodatkowania od powierzchni użytkowej. Mowa o obiektach, których główną cechą jest pojemność (zbiorniki, silosy, elewatory). Nowy przepis wskazuje na konkretne typy materiałów, które mają być gromadzone w tego typu obiektach. Nie powinno to zatem dotyczyć innych materiałów niż sypkie, materiałów występujących w kawałkach, albo w postaci ciekłej lub gazowej, a tym bardziej nie powinno to dotyczyć towarów zapakowanych, składowanych na regałach czy w innej formie będącej efektem pracy magazynowej – to powinno wykluczać z tej grupy magazyny wysokie składowania.

Z kolei zgodnie z nową definicją budowli, ustawa wyszczególnia obiekty kwalifikowane jako budowle w ustawie podatkowej (np. elektrownie wiatrowe, biogazownie, magazyn energii, urządzenia budowlane, urządzenia techniczne).

Zmiany mają na celu wyeliminowanie wątpliwości związanych z kwalifikowaniem na potrzeby ustawy o podatkach i opłatach lokalnych obiektów spełniających ustawowe kryteria budynku i jednocześnie zaliczanych obecnie do budowli na gruncie Prawa budowlanego, tj. obiektów typu: zbiorniki, silosy, elewatory lub inne zbiorniki o podobnym gospodarczo charakterze.