Kopiując numer rachunku bankowego i wykonując na niego przelew środków pieniężnych narażamy się na ryzyko wykonania przelewu na inny numer rachunku aniżeli skopiowaliśmy – wszystko za sprawą złośliwego oprogramowania, które potrafi ingerować w systemowy schowek w ten sposób, iż kopiując jeden ciąg znaków wklejamy zupełnie inny nie będąc tego świadomym. Podobna sytuacja może mieć miejsce w przypadku wykonywania przelewów za pośrednictwem zdefiniowanego w systemie bankowości elektronicznej szablonu.
Co w przypadku gdy podatnik dokona przelewu na inny numer rachunku bankowego niż powinnien, a utraconych środków nie uda mu się odzyskać? Niewątpliwie poniesie stratę, ale czy może uznać ją za koszt uzyskania przychodu? Tak, ale pod pewnymi warunkami.
I stotnym warunkiem uznania straty za koszt uzyskania przychodów jest jej definitywność czyli rzeczywisty, trwały i bezzwrotny uszczerbek w majątku podatnika, tj. utrata środków obrotowych będących w jego posiadaniu.
Należy mieć bowiem na uwadze, iż w przypadku kalkulowania strat w rachunku podatkowym oceniany jest nie tyle wydatek co sama strata. Ocena w odniesieniu do strat w środkach obrotowych przebiega bowiem dwutorowo. Z jednej strony strata w zakresie takich przesłanek jak związek z prowadzoną działalnością, celowość wydatku, poniesienie go przez podatnika odnosi się do samego wydatku, albowiem trudno jest przy powyższych przesłankach uznać że strata jako taka może być celowa, czy też związana z działalnością gospodarczą. Z drugiej zaś strony przy ocenie definitywności i prawidłowym dokumentowaniu ocenie podlega już tylko i wyłącznie sama strata. W konsekwencji to strata, a nie sam wydatek ma mieć charakter definitywny, ostateczny i to właśnie strata winna być tak udokumentowana, ażeby można było przesądzić ów ostateczny jej charakter. Bez znaczenia pozostaje zatem czy wydatek został faktycznie poniesiony, albowiem nastąpiła zapłata, a zatem realne uszczuplenie zasobów finansowych podatnika.
Dodatkowo, aby zaliczyć poniesioną stratę do kosztów uzyskania przychodów, niezbędne jest spełnienie warunku formalnego jakim jest właściwe udokumentowanie poniesionej straty.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 11 maja 2017 roku (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.13.2017.1.AW) podkreślił , że definitywność straty oznacza, iż ma ona charakter nieodwracalny i dany podmiot posiada pewność, iż nie odzyska środków obrotowych, które składają się na stratę. Możliwość kwalifikacji straty w rachunku podatkowym uzależniona jest zatem od wykazania, że doszło do ostatecznego, pewnego uszczuplenia majątku podatnika, tak, iż nie zostanie on mu zwrócony pod jakąkolwiek postacią. W tym właśnie kontekście należy upatrywać spełnienia kolejnej przesłanki dotyczącej właściwego dokumentowania. Przyjąć należy, iż w przypadku strat wynikających z kradzieży niewystarczające jest samo zgłoszenie zdarzenia, lecz uzyskanie rozstrzygnięcia kończącego postępowanie przygotowawcze. Przykładowo wraz z uzyskaniem postanowienia prokuratora o umorzeniu postępowania podatnik ma już pewność co do definitywności straty.
Tym samym podatnik, który omyłkowo dokonał przelewu środków na błędny rachunek bankowy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość poniesionej straty, oczywiście po spełnieniu w/w warunków.
Autor: Łukasz Cudanowski - Doradca podatkowy
