Kwestia zakazu konkurencji w czasie trwania stosunku pracy uregulowana została w art. 1011 Kodeksu pracy. Zgodnie z § 1 tego artykułu, w zakresie określonym w odrębnej umowie, pracownik nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy ani też świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność (zakaz konkurencji).
Przepis ten odsyła zatem od odrębnej umowy zawieranej pomiędzy pracownikiem i pracodawcą, co mogłby wskazywać, iż w przypadku braku takiej umowy pracownik nie jest niczym ograniczony jeśli chodzi o działania konkurencyjne wobec swojego pracodawcy.
Okazuje się, iż tak jednak do końca nie jest, na co wskazuje orzecnictwo Sądu Najwyższego oraz poszczególnych sądów apelacyjnych.
W orzecznictwie wskazuje się bowiem na przepis art. 100 § 2 pkt 4 KP, zgodnie z którym pracownik jest obowiązany w szczególności dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.
Zdaniem SN przepis ten nie tylko nakłada na pracownika obowiązek pozytywnego zachowania się, ale także jednocześnie wymaga od niego powstrzymania się od określonych działań, jeśli godzą one w dobro pracodawcy. Zakaz wynikający z tego przepisu jest więc dalej idący niż wynikający z zawarcia pomiędzy pracodawcą i pracownikiem umowy na podstawie art. 1011KP. Oznacza to, że nawet jeśli w niektórych przypadkach umowa o zakazie konkurencji nie zostanie zawarta, pracownika mimo to obowiązuje powinność wynikająca z ogólnego obowiązku dbałości o dobro pracodawcy, zwłaszcza jeżeli dochodzi do zachowania, które może być kwalifikowane w kategoriach nieuczciwej konkurencji (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 5 września 1997 r., I PKN 223/97 oraz z dnia 1 lipca 1998 r., I PKN 218/98).
Do ww. tezy nawiązał ostatnio także Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 21 czerwca 2017 r. (III APa 8/17), wskazując, iż nawet jeżeli pozwanego (pracownika) nie łączyła z powodową spółką (pracodawca) umowa o zakazie konkurencji, to i jako pracownik (...) na mocy art. 100 § 2 pkt 4 k.p. - bez względu na rodzaj zajmowanego stanowiska - był zobowiązany dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.
